برسی بازی Castlevania : Lords Of Shadow 2

نسخه ی اول  Castlevania : Lords Of Shadow با تبدیل شدن کاراکتر اصلی این بازی یعنی Gabriel به دراکولا پایان یافت. پس از تبدیل شدن گابریل به دراکولا و با وعده های بی جایی که سازندگان به بازیکنان دادند ، بسیاری بر این عقیده بودند که قرار است نسخه ی دوم این بازی جایی که می توانیم کنترل شاهزاده ی تاریکی را به دست بگیریم بهتر از نسخه ی اول وحتی لذت بخش تر باشد. اما این وعده ها نه تنها عملی نشد ، بلکه نسخه ی دوم به یک عقبگرد بزرگ نسبت به نسخه ی اول تبدیل شد.

متاسفانه در همان ساعت های اول بازی کردن Castlevania : Lords Of Shadow 2 آن ابهت و جذبه ی خاصی که ما در ذهنمان از دراکولا ساخته ایم از بین می رود و این عمل مطمئنا خبر بدی برای طرفدارا دراکولا می باشد. به لطف داستان متوسط و مکانیک های جدید و بسیار نا به جای گیم پلی بازی ، هیچ یک از اجزای بازی چه از داستان گرفته و چه از گیم پلی به هیچ وجه به بهترین شکل ممکن در کنار یکدیگر قرار نمی گیرند و همین دلایل باعث می شود که Castlevania : Lords Of Shadow 2 یک بازی تو خالی باشد. در ابتدا ، من از بازی کردن Castlevania : Lords Of Shadow 2 بیشتر از نسخه ی اول بازی لذت بردم. نسخه ی اول بازی یکی از مورد علاقه مند ترین بازی های نسل قبل برای من بود و به همین دلیل با آغوشی باز به سراغ نسخه ی بعدی رفتم. مبارزات ، بخش های جدید پلتفرمینگ و حتی برخی از المان ها در ابتدای بازی برای من جالب بود اما هرچه که به جلوتر رفتم و به آخر بازی رسیدم متوجه شدم که این بازی چه قدر در هم ریخته و پر ایراد می باشد.

نام = Castlevania : Lords Of Shadow 2

سازنده = Mercury Steam

ناشر = Konami

سبک = Action – Adventure

مدها = Single Player

پلتفرم = Pc , Ps3 , Xbox 360

پلتفرم نقد و بررسی = Ps3

شاید یکی از بزرگترین مشکلاتی که من با بازی داشتم بخش های "مخفی کاری" آن بود. در ابتدای کار مخفی کاری با عقل جور در می آمد ، چرا که دراکولا در ابتدای کار بسیار ضعیف بود. اما پس از نابود کردن چند باس فایت و تعداد زیادی دشمن های مختلف ، این امر که دراکولا باید برای عبور کردن از دشمنان خود به شکل مخفی کاری عمل کند حقیقتا با عقل جور در نمی آید. در حقیقت در طول صحنه های مخفی کاری ، گیم پلی بازی به شما اجازه ی انجام دادن هیچ گونه از حرکاتی که در اختیار دارید را نمی دهد همین امر بازی را هرچه بیشتر برای شما خسته کننده می کند. جدا از اولین صحنه ی مخفی کاری ، تمامی صحنه های مخفی کاری که در بازی قرار داده شده بود حالت اجباری و بدون نیاز می داد.

اگر شما بتوانید با برخی از ایرادات گیم پلی کنار بیایید ، این بخش یکی از بخش های بهتر و قابل تحمل بازی می باشد. مشکل اصلی مبارزات که متاسفانه در نسخه ی اول نیز وجود داشت تاخیر کوچکی است که میان فشار دادن دکمه ها و عمل کردن کاراکتر اصلی بازی وجود دارد. این امر جا خالی دادن که یکی از مهمترین المان های گیم پلی می باشد را سخت و سخت تر می کند. در این نسخه شما به سه قدرت اصلی که دارای آپگریدهای بسیار زیادی می باشند دسترسی دارید و می توانید از آنها در موقعیت های مختلف استفاده کنید. این سه قدرت شامل شلاق Shadow Whip برای مبارزات نزدیک و دور ، دستکش های Chaos Gauntlets برای حملات سنگین و نزدیک و در آخر شمشیر Void Sword که برای حملات نزدیک و پر کردن سلامتی گابریل استفاده می شود می باشد.

بخش های پلتفرمینگ یکی از بدترین قسمت های نسخه ی اول بازی از لحاظ کنترل بود. خوشبختانه این مشکل در نسخه ی دوم کمی بهتر شده اما هنوز نیز به آن بخش ایده آل خود نرسیده است. در طول برخی قسمت ها که شما می بایستی با پرش های خود از موانعی  عبور کنید ، به دلیل کنترل بسیار بد بازی دراکولا کارهایی را انجام میدهد که شما قصد انجام آن را نداشته اید و به همین دلیل بارها و بارها در این قسمت ها خواهید مرد. داستان بازی نیز متاسفانه آنقدر عمیق و پر از افت و خیز نمی باشد. در این قسمت باری دیگر شیطان به زمین بازگشته است و به همین دلیل دراکولا باید جلوی او را بگیرد. خوشبختانه به مانند نسخه ی اول شما کاراکترهای زیادی را ملاقات خواهید کرد ، اما نقش برخی از آنها در داستان آنقدر سطحی و بی فایده می باشد که شما را گیج می کند.

بسیار ناراحت کننده می باشد که استودیوی Mercury Steam این اجازه را به بازیکنان ندادند که طعم واقعی یک دراکولا و کارهایی که او توانایی انجام آنها را دارد بچشند. به جای انجام دادن این کارها ، سازندگان بازی تصمیم گرفتند که قدرت های دراکولا را کاهش بدهند تا قدرت های او همانند نسخه ی اول در یک سطح باشد. اگر شما نیز کمی به کارهایی که یک شاهزاده ی تاریکی و دراکولا می تواند انجام بدهد فکر کنید ، حتما متوجه خواهید شد که سازندگان می توانستند چه کارهایی را با کاراکتر بازی و قدرت های او انجام بدهند.

حتی در ابتدای بازی که دراکولا تمامی قدرت های خود را دارا می باشد ، به هیچ وجه من حس نکردم که یک موجود غیر قابت توقف و شاهزاده ی تاریکی می باشم. مشخصا تبدیل شدن به غبار و مه ، موش (بله درست دیده اید. دراکولا می تواند تبدیل به موش نیز تبدیل بشود! ) و اظهار کردن خفاش ها توسط دراکولا این حرف من را ثابت می کند. در برخی نقاط این کارها با توجه به اینکه گابریل یک دراکولا می باشد آنقدر خسته کننده و بی معنی می شود که حقیقتا من احساس کردم سازندگان بازی به مبنای کلی "دراکولا" و شاهزاده ی تاریکی نیز توهین کرده اند.

این نسخه دارای محیط های وسیع و Open World گونه ای می باشد و شما می توانید چه در گذشته و چه در حال در این مناطق به بازی بپردازید. بسیاری از لوکیشن های بازی به یکدیگر ربط دارند و شما تنها با به دست آوردن قدرت هایی خاصی می توانید به این نقاط دسترسی داشته باشید. خوشبختانه این امر کمی بیشتر شما را درحال و هوای یک عنوان Castlevania قرار می دهد و از آن می توان به یکی از نکات مثبت بازی اشاره کرد. تنها مشکلی که در اینجا وجود دارد این است که شما هیچ نقشه ی بزرگی را در اختیار ندارید که به آن دسترسی داشته باشید و تنها باید با استفاده از نقشه های کوچک از راهنما استفاده کنید. به شخصه من از محیط های بسیار بزرگ و وسیع لذت می برم ، اما در این بازی آنقدر گم شدم که تعداد دفعاتی که این اتفاق افتاد با انگشتان دست قابل شمارش نمی باشد.

اما تم تاریک و گاتیک گونه ی بازی یکی از بهترین و زیباترین خصوصیات بازی می باشد. با دیدن طراحی های هنری بازی من متوجه شدم که استودیوی Mercury Steam دارای طراحان بسیار با استعدادی می باشد که در این نسخه نیز به بهترین شکل ممکن کار خود را انجام داده اند. زمان حال بازی با ساختمان های قدیمی و طراحی خود ، بیشتر حس و حال کشورهای اروپایی را به شما می دهد. در طول یکی از صحنه های بازی که به گذشته بر می گردیم ، نور پردازی واقعی منابع نور مانند شمع ها ، آتش و حتی نور مهتاب باری دیگر ثابت می کند که طراحان Mercury Steam چقدر در کار خود خبره و حرفه ای هستند.

در انتها ، Castlevania : Lords Of Shadow 2 بازی ای می باشد که قربانی ایده های بد و نا به جای سازندگان شده است. سازندگان تلاش کرده اند که با کم کردن قدرت دراکولا ، به بازی یک بالانس متعادل بدهند اما نمی دانسته اند که همین کار یکی از دلایل ضعف این بازی بوده است. بنابر همین دلایل ، ئعده هایی که سازندگان به جای بازی کردن یک دراکولای خطرناک در بازی را داده بوده اند تو خالی بوده است و داستان بازی نیز آنقدر نمی تواند شما را در گیر و مشتاق به ادامه ی بازی کند . (برای من که این چنین بود ). طراحی هنری بازی بسیار زیبا و چشم نواز می باشد اما اینگونه خصوصیات هیچ گاه به کمک یک بازی نیامده است. درست است که Castlevania : Lords Of Shadow 2 یک فاجعه ی کامل نمی باشد ، اما می توانست بهتر از آن چیزی که عرضه شد و نتوانست چشم اکثر مخاطبان و گیمرها را بگیرد باشد.